Rik is trots op zijn boerenbestaan en het Drentsche Aa gebied
“Dit gebied is mijn woon- en werkgebied, mijn leefomgeving. Het best bewaarde beek en esdorpenlandschap met een prachtige kronkelende beek, dat is toch fantastisch. Je ziet de natuur hier met de seizoenen veranderen, dat is prachtig. Als klein kind genoot ik hier al van als ik met mijn vader en mijn opa door de landerijen liep en nu doe ik dat met mijn eigen kinderen. Hier gaan natuur en landbouw goed samen. Natuurlijk heeft het ook wel enkele beperkingen maar als je de mooie kanten van het bestaan blijft zien is het hier mooi leven. Onze koeien lopen achter onze boerderij in het beekdal bij de beek. Dat is ons jongvee. We laten ze zoveel mogelijk buiten grazen en houden ze niet op stal. Daar geniet ik van. Het zijn overigens wel echte juffertjes want als het kous is zoals nu staan ze voor het hek en willen ze graag naar binnen.”
“Mijn lievelingsplek is het Uiterwijkbossie. Het is niet van ons maar heeft die naam ooit gekregen. Ik heb wel eens geprobeerd uit te zoeken waarom het zo heet, maar ben er niet achter gekomen. Waarschijnlijk omdat mijn opa daar vaak aan het struinen was. Opa Hendrik was altijd kwijt. Hij struinde in het landschap rond met de snoeischaar op zak. Ongeveer 30x30 meter, groter is het bosje niet. Het ligt aan de zandweg op een zandkop. Het water stroomt er links en rechts omheen naar de beek. Hier ga ik regelmatig naar toe, vooral op mooie zomeravonden. Hier kom ik tot rust en geniet van ons jongvee die er in de buurt lopen. Ik kwam hier vroeger ook vaak met opa en mijn vader. Dan controleerden we de afrastering en snoeiden de takken wat terug. Hier heb ik mooie herinneringen aan.”
Onzekere tijden
“Wat ik graag wil doorgeven is natuurlijk ons familiebezit aan mijn kinderen. Ik hoop dat de volgende generatie Uiterwijk hier kan blijven boeren. Het gaat achteruit met het boerenbestand in dit gebied. Op dit moment heeft elk dorp nog één actieve boer. Het zijn best onzekere tijden momenteel. Je weet niet wat er landelijk en in Europa wordt besloten. Misschien valt er volgende week wel een brief in de deur dat we hier weg moeten, dat geeft best zorgen”.
“We zien het hier wel drukker worden, zeker sinds de coronapandemie. Overal liepen en fietsten in die periode mensen, ook op plekken waar ze niets te zoeken hadden. Als ik Drentsche Aa op de computer intyp, zie ik allemaal wandelroutes die door mensen zijn bedacht en soms over onze grond lopen. Daar zijn we natuurlijk minder blij mee. Ook mountainbikers en mensen met honden. Dat geeft wel eens problemen. Maar over het algemeen gaat het goed, als men zich maar aan de regels houdt.
Rik’s toekomstdroom? “Dat het gebied blijft zoals het nu is. Ook voor mijn kinderen. Een mooi landschap waarin boeren en natuur elkaar versterken. Het moet blijven zoals het nu is.”